چه بسیار اوقات که ما خود را معلم و مربی فرزندانمان می پنداریم، اما هرگز درباره رفتار و گفتار خود نمی اندیشیم. چه بسا که از تمام اعضای خانواده رفتار و گفتاری مؤدبانه را توقع داریم، اما هیچ گونه مراقبه و محاسبه ای را بر رفتار و گفتار خویش انجام نمی دهیم.
خودسازی (شروع از خود)
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَکُمْ وَأَهْلِیکُمْ نَارًا؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، خود و خانوادة خود را از آتش جهنم حفظ نمایید…!»1
ادب و تربیت نفس های خویش را به عهده بگیرید و آن را از سلطه عادت ها بازدارید!2 کسی که (در مقام هدایت و تربیت) خود را پیشوای دیگران قرار می دهد، باید از تعلیم (و تربیت) خویش بیاغازد، پیش از آن که به تعلیم (و تربیت) دیگری بپردازد. 3
