منتظران حضرت مهدی علیه السلام


 خطبه : 181

 الْکُوفَةِ، وَ هُوَ قائِمٌ عَلَى حِجارَةٍ نَصَبَها لَهُ جَعْدَةُ بْنُ هُبَیرَةَ الْمَخْزُومِی، وَ عَلَیهِ مِدْرَعَةٌ مِنْ صُوفٍ، وَ حَمائِلُ سَیفِهِ لِیفٌ، وَ فِی رِجْلَیهِ نَعْلانِ مِنْ لِیفٍ، وَ کَاءنَّ جَبِینَهُ ثَفِنَةُ بَعِیرٍ. فَقَالَ ع :

 خطبه اى از آن حضرت (ع ) از نوف بکالى روایت شده است که گفت : امیرالمؤ منین این خطبه رابراى ما در کوفه ادا فرمود. و او که بر سنگى که جعدة بن هبیره المخزومى براى او نصبکرده بود، ایستاده بود. جبّه اى پشمین بر تن داشت و بند شمشیرش از لیف خرما بود و پاىافزارى از لیف خرما به پاى داشت و نشان سجده بر پیشانیش چون پینه هاى زانوى شتر پیدابود. و چنین فرمود:


 خطبه : 182

 من خطبة له ع

 از خطبه اى از آن حضرت (ع )


 کلام : 183

 و من کلام له ع قالَهُ لِلْبُرْجِ بْنِ مُسْهِرٍ الطَائِىٍِّّ وَ قَدْ قالَ لَهُ بِحَیثُ یسْمَعُهُ: ((لا حُکْمُ إِلالِلّهِ))،وَ کانَ مِنَ الْخَوارِج :

 سخنى از آن حضرت (ع ) به برج بن مسهر طایى فرمود، هنگامى که برج به گونه اى کهامام بشنود گفت : ((لا حکم الا للّه )) هیچ دارویى جز از آن خدا نیست . و برج از خوارج بود.


 خطبه : 184

 خطبة له ع رُوِی اءَنَّ صَاحِبا لِاءَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع یقالُ لَهُ:هَمَّامٌ کانَ رَجُلاً عابِدا،فَقالَ لَهُ: یا اءَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ صِفْلِیالْمُتَّقِینَ حَتَّى کَاءَنِّی اءَنْظُرُ إِلَیهِمْ،فَتَثَاقَلَ ع عَنْ جَوَابِهِ،ثُمَّ قَالَ:
 خطبه اى از آن حضرت (ع ) گویند که امیرالمؤ منین (ع ) را مصاحبى بود به نام همام که مردىعبادت پیشه بود. روزى گفتش که اى امیرالمؤ منین ، پرهیزگاران را برایم وصف کن . آنسان کهگویى در آنها مى نگرم . على (ع ) در پاسخش درنگ کرد، سپس گفت :


 خطبه : 185

 و من خطبة له ع یصِفُ فِیهَا الْمُنافِقِینَ:

 خطبه اى از آن حضرت (ع ) در وصف منافقان :


 خطبه : 186

 و من خطبة له ع

 خطبه اى از آن حضرت (ع )


 خطبه : 187

 و من خطبة له ع

 خطبه اى از آن حضرت (ع )


 خطبه : 188

 و من خطبة له ع

 خطبه اى از آن حضرت (ع )


 خطبه : 189

 و من خطبة له ع

 خطبه اى از آن حضرت (ع )


 خطبه : 190

 و من کلام له ع کانَ یوصِی بِهِ اءصْحابَهُ:

 سخنى از آن حضرت (ع ) به یاران خود سفارش مى کند:


 کلام : 191

 و من کلام له ع فی معاویة

 سخنى از آن حضرت (ع ) در باره معاویه


 کلام : 192

 و من کلام له ع

 سخنى از آن حضرت (ع )


 کلام : 193

 و من کلام له ع رُوِی عَنْهُ اءَنَّهُ قالَهُ عِنْدَ دَفْنِ سَیدَةِ النِّساءِ فَاطِمَةَع کَالْمُناجِی بِهِ رَسُولَ اللَّهِص عِنْدَ قَبْرِهِ:

 سخنى از آن حضرت (ع ) این سخن از آن حضرت روایت شده که هنگام به خاک سپردن سیده زنان، فاطمه (علیهما السلام ) بر سر قبر رسول اللّه (ص )، چنانکه گویى با او راز مى گوید،بیان داشته است :


 کلام : 194

 و من کلام له ع

 سخنى از آن حضرت (ع )


 کلام : 195

 و من کلام له ع کانَ کَثِیرا ما ینادِی بِهِ اءَصْحابَهُ:

 سخنى از آن حضرت (ع ) همواره در میان اصحاب خود چنین ندا مى داد:


 کلام : 196

 و من کلام له ع کَلَّمَ بِهِ طَلْحَةَ وَالزُّبَیرَ بَعْدَ بَیعَتِهِ بالخِلافَة ، وَ قَدْ عَتَبا عَلَیهِ مِن تَرْکِمَشْوَرَتِهما، والاستِعانَةِ فِی الاءُمُوربهما:

 سخنى از آن حضرت (ع ) خطاب به طلحه و زبیر، پس از بیعت به خلافت . آن دو از اینکه امام(ع ) در کارها با آنها مشورت نکرده و از ایشان یارى نخواسته ، اظهار ناخشنودى کرده بودند.


 کلام : 197

 و من کلام له ع وَ قَدْ سَمِعَ قَوْما مِنْ اءَصحابِهِ یسِبُّونَ اءَهْلَ الشامِ اءَیامَ حَرْبِهِمْ بِصِفِّینَ:

 سخنى از آن حضرت (ع ) هنگامى که شنید گروهى از اصحابش در جنگ صفین ، شامیان را دشناممى گویند چنین فرمود:


 کلام : 198

 و من کلام له ع فِی بَعْضِ اءیامِ صِفَینِ وَ قَدْ رَاءى الْحَسَنَ ابْنَهُ ع یتَسَرَّعُ إ لَى الْحَرْبِ:

 سخنى از آن حضرت (ع ). در یکى از روزهاى جنگ صفین فرزندش حسن (ع ) را دید که به جنگمى شتابد و چنین فرمود:


 کلام : 199

 و من کلام له ع قالَهُ لَمَّا اضْطَرَبَ عَلَیهِ اءصْحابُهُ فِی اءمْرِ الْحُکُومَةِ:

 سخنى از آن حضرت (ع ) هنگامى که یارانش در باب حکمیت با او راه مخالفت پیش گرفتند،فرمود:


 کلام : 200

 و من کلام له ع بِالبَصْرَةِ وَ قَدْ دَخَلَ عَلَى الْعَلاءِ بنِ زِیادٍالْحارِثِی وَ هُوَ مِن اءَصْحابِهِ یعُودُهُ،فَلَما رَاءى سَعَةَ دارِهِ قالَ:

 سخنى از آن حضرت (ع ) امام (ع ) در بصره به عیادت علاء بن زیاد حارثى رفت و علاء ازاصحابش بود. چون فراخى خانه اش را دید، چنین فرمود:


 کلام : 201

 و من کلام له ع وَ قَدْ سَاءَلَهُ سائِلُ عن اءَحادِیثِ الْبِدَعِ وَ عَمَا فِی اءَیدِی النَاسِ مِنِ اخْتِلافِ الْخَبَرِ،فَقالَ ع :

 سخنى از آن حضرت (ع ) کسى در باب حدیثهاى مجعول و خبرهاى گوناگون که در دست مردماست از او سؤ ال کرد و آن حضرت (ع ) چنین فرمود:


 خطبه : 202

 و من خطبة له ع

 خطبه اى از آن حضرت (ع )


 خطبه : 203

 و من خطبة له ع

 خطبه اى از آن حضرت (ع )


 خطبه : 204

 و من خطبة له ع

 خطبه اى از آن حضرت (ع )


 خطبه : 205

 و من خطبة له ع

 خطبه اى از آن حضرت (ع )


 کلام : 206

 و من دعاء له ع کان یدعو به کثیرا

 از دعاهاى آن حضرت که فراوان مى خواند:


 خطبه : 207

 و من خطبة له ع خَطَبَها بِصِفَّینَ:

 خطبه اى از آن حضرت (ع ) در صفین :


 کلام : 208

 و من کلام له ع

 سخنى از آن حضرت (ع )


 کلام : 209

 و من کلام له ع لَمَا مَرَّ بِطَلْحَةَ وَ عَبْدِ الرَّحْمنِ بْنِ عَتابِ بْنِ اءسِیدٍ وَ هُما قَتِیلانِ یوْمَ الْجَمَلِ:

 سخنى از آن حضرت (ع ) در جنگ جمل بر کشته طلحه و عبد الرحمان بن عتاب بن اسید گذشت وچنین فرمود:


 کلام : 210

 و من کلام له ع

 سخنى از آن حضرت (ع )


 کلام : 211

 و من کلام له ع یحُثُ فِیهِ اءصْحابَهُ عَلَى الْجِهادِ

 سخنى از آن حضرت (ع ) در برانگیختن اصحابش به جنگ :


 کلام : 212

 و من کلام له ع قالَهُ بَعْدَ تِلاوَتِهِ اءَلْهاکُمُ التَّکاثُرُ حَتّى زُرْتُمُ الْمَقابِرَ:

 سخنى از آن حضرت (ع ) پس از تلاوت الهیکم التکاثر حتى زُرتم المقابر((71)) فرمود:


 کلام : 213

 و من کلام له ع قالَهُ عِندَ تِلاوَتِهِ رِجالٌ لا تُلْهِیهِمْ تِجارَةٌ وَ لابَیعٌ عَنْ ذِکْرِ اللّهِ:

 سخنى از آن حضرت (ع ) هنگام تلاوت آیه رجال لا تلهیهم تجارة و لا بیع عن ذکر الله:


 کلام : 214

 و من کلام له ع قالَهُ عِندَ تِلاوَتِهِ یا اءَیهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّکَ بِرَبِّکَالْکَرِیمِ:

 سخنى از آن حضرت (ع ) هنگام تلاوت یا ایها الانسان ما غرّک بربّک الکریم ((73)) فرمود:


 کلام : 215

 و من کلام له ع

 سخنى از آن حضرت (ع )


 کلام : 216

 و من دعاء له ع

 دعایى از آن حضرت (ع )


 خطبه : 217

 و من خطبة له ع

 خطبه اى از آن حضرت (ع )


 کلام : 218

 و من دعاء له ع

 دعایى از آن حضرت (ع )


 کلام : 219

 و من کلام له ع

 سخنى از آن حضرت (ع )


 کلام :220

 و من کلام له ع فِی وَ صْفِ بَیعَتهِ بِالْخِلافَةِ، وَ قَدْ تَقَدَّمَ مِثْلُهُ بِاءَلْفاظٍ مُخْتَلِفةٍ.

 سخنى از آن حضرت (ع ) در وصف بیعت با او به خلافت . نظیر این سخن با الفاظى دیگر،پیش از این گذشت .


 خطبه : 221

 و من خطبة له ع

 خطبه اى از آن حضرت (ع )


 خطبه : 222

 و من خطبة له ع خَطَبَها بِذِی قارٍ وَ هُوَ مُتَوَجَّهٌ إ لَى الْبَصْرَةِ، ذَکَرَهَا الْواقِدِىٌٍّ فِی کِتابِ الْجَمَلِ:

 خطبه اى از آن حضرت (ع ) در ذوقار ادا فرمود. هنگامى که به بصره مى رفت . آن را واقدى درکتاب الجمل آورده است :


 کلام : 223

 و من کلام له ع کَلَّمَ بِهِ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ زَمَعَةَ وَ هُوَ مِنْ شِیعَتِهِ، وَذلِکَ اءَنَّهُ قَدِمَ عَلَیهِ فِی خِلافَتِهِیطْلُبُ مِنْهُ مالا،ً فَقَالَ ع :

 سخنى از آن حضرت (ع ). به عبد الله بن زمعه فرمود و او از شیعیانش بود. در ایام خلافتشنزد او آمد و مالى طلبید و على (ع ) در پاسخش چنین فرمود:


 کلام : 224

 و من کلام له ع

 سخنى از آن حضرت (ع )


 کلام : 225

 و من کلام له ع رَوى ذِعْلَبٌ الْیمانِی عَنْ اءَحْمَدَ بْنِ قُتَیبَةَ عَنْ عَبْدِاللَّهِ بْنِ یزِیدَ عَنْ مالِکِ بْنِدِحْیةَ قالَ: کُنَّا عِنْدَ اءَمِیرِ الْمُؤْمنِینَ ع وَ قَدْ ذُکِرَ عِنْدَهُ اخْتِلافُ النَّاسِ، فَقَالَ:

 سخنى از آن حضرت (ع ). ذعلب یمانى از احمد بن قتیبه از عبد الله بن یزید از مالک بن دحیه روایت مى کند که گفت ما نزد امیرالمؤ منین (ع ) بودیم . در آنجا از اختلاف مردم سخن رفت و آن حضرت فرمود:


 کلام : 226

 و من کلام له ع قالَهُ وَ هُوَ یلِی غُسْلَ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ تَجْهِیزَهُ:

 سخنى از آن حضرت (ع ) به هنگام غسل دادن و کفن کردنرسول الله (ص ) فرمود:


 خطبه : 227

 و من خطبة له ع

 خطبه اى از آن حضرت (ع )


 خطبه : 228

 و من خطبة له ع فِی التَّوحِیدِ وَ تَجْمَعُ هذِهِ الْخُطْبَةُ مِنْ اءُصُولِ الْعِلْمِ مَا لا تَجْمَعُهُ خُطْبَةٌ غَیرُها:

 خطبه اى از آن حضرت (ع ) در توحید است و در این خطبه ازاصول علم چیزى گردآورده که در دیگر خطبه ها نیست .


 خطبه : 229

 و من خطبة له ع تَخْتَصُّ بِذِکْرِ الْمَلاحِمِ:

 خطبه اى از آن حضرت (ع ) در آن اشارت است به پیشامدهاى ناگوار آینده


 خطبه : 230

 و من خطبة له ع

 خطبه اى از آن حضرت (ع )


 خطبه : 231

 و من خطبة له ع

 سخنى از آن حضرت (ع )


 خطبه : 232

 و من خطبة له ع

 خطبه اى از آن حضرت (ع )


 خطبه : 233

 و من خطبة له ع

 خطبه اى از آن حضرت (ع )


 خطبه : 234

 صِعَةِ وَ هِىٍَّ تَتَضَمَّنُ ذَمَّ إ بْلِیسَ لَعَنَهُ اللَّهُ عَلَى اءسْتِکْبِارِهِ وَ تَرْکِهِ السُّجُودَ لاَِّدَمَ عَلَیه السَّلامُ وَ اءنَّهُ اءَوَّلُ مَنْ اءَظْهَرَ الْعَصَبِیةَ وَ تَبِعَ الْحَمِیةَ، وَ تَحْذِیر النَاسِ مِن سُلُوک طَرِیقَتِهِ:

 خطبه اى از آن حضرت (ع ) بعضى این خطبه را ((قاصعه ))((80)) نامیده اند و آن در نکوهشابلیس (لعنه الله ) است به سبب خودپسندى او و سجده نکردنش براى آدم (ع ). او نخستین کسىاست که عصبیت را آشکار ساخت و از حمیت پیروى نمود. این خطبه مردم را از رفتن به راه ابلیس ‍برحذر مى دارد.


 کلام : 235

 و من کلام له ع قاله لعبد الله بن العباس ، و قد جاءه برسالة من عثمان و هو محصور یساءلهفیها الخروج إ لى ماله بینبع ، لیقل هتف الناس باسمه للخلافة ، بعد اءن کان ساءلهمثل ذلک من قبل ، فقال علیه السلام :

 سخنى از آن حضرت (ع )


 کلام : 236

 و من کلام له ع اقتص فیه ذکر ما کان منه بعد هجرة النبی ص ثم لحاقه به :

 سخنى از آن حضرت (ع )


 خطبه : 237

 و من خطبة له ع

 خطبه اى از آن حضرت (ع )


 کلام : 238

 و من کلام له ع فی شاءن الحکمین و ذم اءهل الشام :

 خطبه اى از آن حضرت (ع ) در باب حکمین و نکوهش مردم شام


 خطبه : 239

 و من خطبة له ع یذکر فیها آل محمد ص

 خطبه اى از آن حضرت (ع ) در آن آلمحمد را یاد مى کند:

منبع:اوینی

نظرات (۰)

هيچ نظري هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی