
حسن بن علی علیه السلام: پدر, درستی, از میان برداشتن بدی ها به وسیله ی نیکی هاست .

نیکی کردن به خویشاوندان و تحمل بدی ایشان .

پاکدامن بودن …

به چیزهای خرد نظر داشتن و از اندک چیزی دریغ ورزیدن .

بخشیدن قبل از خواستن …

راحت خود را خواستن و به همسر بی اعتنایی کردن .

بذل و بخشش در حال تنگ دستی و توانگری.

آنچه که داری را شرافت(خود) پنداری و آنچه که انفاق می کنی را تلف شده بدانی.
– برادری چیست ؟
وفاداری در سختی و آسایش.– ترس چیست ؟
دلیری بر دوست و گریز از دشمن .– غنیمت چیست ؟
گرایش به تقوا و پارسایی در دنیا , که نیکو غنیمتی است .– بردباری چیست ؟
خشم را فرو خوردن و خویشتن دار بودن .– بی نیازی چیست ؟
دلخوش بودن به قسمت الهی , اگر چه اندک باشد
– فقر چیست ؟
حریص بودن بر هر چیزی …– ذلت چیست ؟
وحشت از حقیقت و راستی …– رنج بیهوده چیست ؟
سخن گفتن در باره ی چیزی که به دردت نمی خورد .– بزرگواری چیست ؟
در عین تنگدستی بخشیدن و گذشت از بدی ها .– خردمندی چیست ؟
حفظ آن چیزی که به تو سپرده شده …– بلند مرتبگی چیست ؟
انجام زیبایی ها و دوری از زشتی ها .– دوراندیشی چیست ؟
بسیار بردبار بودن و با نزدیکان با نرمی رفتار کردن .– سفاهت چیست ؟
پیروی از فرو مایگان و همنشینی با گمراهان …– محرومیت چیست ؟
از دست دادن بهره ای که به تو داده شده است …– نادانی چیست ؟
شتاب در دستیابی به فرصت ها قبل از این که امکان پذیر باشد و نیز خودداری از پاسخ گویی(نسبت به آنچه می دانی) و چه نیکو یاوری است سکوت در بسیاری از مواقع, هر چند که سخنور باشی.
برگرفته از: تحف العقول؛ صفحه ۲۲۵
گردآوری : پایگاه اینترنتی تکناز