عمل خالص، عملی دانسته شده که انسان، در آن به امید مدح
کسی نباشد و فقط خدا را در نظر داشته و رضای خداوند هدف نهایی او باشد.
اگر رضای خدا را به دست بیاوریم، رضایت مردم را نیز خواهیم داشت؛ امّا
اگر رضایت مردم را جلب کنیم، معلوم نیست خدا را داشته باشیم. |